channel:1 –– talk with class 2018 – 24-05-2018 (tekst & foto's: Karlijn Vermeij)
talk:with
eva elaine
Wie zijn de kunstenaars die een mentortraject volgen bij about:blank? Waar zijn ze mee bezig en wat halen zij uit about:blank? Tussen nu en juni zullen we regelmatig een gesprek online zetten waarin al deze vragen met jullie worden gedeeld.
Deze keer een gesprek met Eva Elaine in het Biotoop.
Eva Elaine (1988)
Academie Minerva, 2016
Mentor: Jan van Egmond
KV: Waar ben je mee bezig?
AM: Ik doe 25 mei mee aan een symposium, dat gaat over psychische aandoeningen en kunst. Er zijn vier sprekers die uit vier verschillende hoeken komen, en ik ben daar als kunstenaar met een psychische aandoening om op een transparante manier te vertellen over wat het met mij heeft gedaan in mijn beroepspraktijk als kunstenaar. Dat vind ik heel belangrijk om te doen, omdat het vaak geconceptualiseerd is vanuit de medische, culturele en kunsthistorische wereld, maar niet vanuit de persoonlijke hoek. Dat is een taboe. Het zijn vaak hele kwetsbare dingen waarover je veroordeeld kunt worden als je serieus genomen wilt worden in je werk. Daar wil ik het onder anderen over hebben.
KV: Vind je dat spannend om te doen?
AM: Ik vind het echt te gek dat Leo Delfgaauw mij gevraagd heeft, hij gaat het symposium leiden. Het is een mooie kans om contact te maken met anderen. Het publiek bestaat voornamelijk uit studenten, en die zullen ook hun worstelingen hebben. Het maakt niet uit in welk vakgebied je functioneert; je hebt je worstelingen en het is mooi als dit bespreekbaar is. En dan heb je nog de context van kunst erbij, en dat maakt het nog interessanter. Dit onderwerp is heel erg happening, ik doe er ook een project over.
foto's: eva elaine (because you're worth it, 2017)
KV: Kun je meer vertellen over dat project?
AM: Ik heb een projectplan opgesteld over kunst en psychische aandoeningen. Hier heb ik een beurs voor ontvangen: Reisma Van den Burg Stipendium. Het is een vrij nieuwe beurs, bedoeld om internationale contacten te leggen en je beroepspraktijk te verbreden. Ik heb er behoorlijk veel voor gereisd, bijvoorbeeld naar het Dr. Guislain museum te Gent. Daar sprak ik met Patrick Allegaert, die daar exposities maakt. Ik had veel vragen, bijvoorbeeld hoe je integer met zo'n onderwerp omgaat. Er komt een eindpresentatie waarin ik ga vertellen welk pad ik heb bewandeld, ik ga beeldend werk van anderen laten zien en tijdens de opening is een interactieve performance. Verder wil ik kijken of het mogelijk is om evenementen te creëren in de twee weken dat ik mag tentoonstellen – van 6 september tot 17 september aan de Academie Minerva, Praediniussingel.
Ik denk dat mijn bijdrage qua eigen werk performatief wordt. Dat is waar ik het meest naartoe ben gegroeid afgelopen jaar. Het geeft me de mogelijkheid om direct contact met het publiek te maken, hun veiligheid weg te nemen.
KV: Hoe was het om zo’n beurs te winnen?
AM: Het is heel apart dat je een heleboel geld toevertrouwd krijgt. Je moet opeens heel anders gaan denken. Ik was gewend om met niets te werken, maar niet op zo’n gefinancierde manier. Het kostte me een aantal maanden om met de inhoud van het project bezig te gaan. Dat was een interessante ervaring, want je wordt echt gedwongen om jezelf serieus te nemen. Ik moest ineens in mezelf gaan geloven. Ik had nooit verwacht dat ik zou winnen. Ik had nooit verwacht dat ik iets zou bereiken. Ik ben dankbaar dat anderen in mij geloofden en dat ik hier met de tijd ook naartoe ben gegroeid. Het was een heel mooi onderzoek wat mij op persoonlijk niveau erg geraakt heeft. Dat hoop ik in september uit te kunnen dragen.
foto's: eva elaine (L: the vile dilenquents / R: Glitterhell, 2017)
KV: Heeft je mentor Jan daar nog iets in betekend?
AM: Aan Jan heb ik ontzettend veel gehad. Hij is een gestructureerde kunstenaar die z’n plan uitwerkt en uitvoert. Daar is hij heel erg goed in. Je visie is als eerste belangrijk – dat is iets wat ik van hem heb geleerd. Wat wil ik ermee zeggen? Wat wil ik uitdragen? De stap maken van jou als kunstenaar in je atelier naar de wereld daarbuiten. Die stap was heel waardevol.
Hij leerde me: doe je onderzoek, vorm je visie, en zie dit ook gewoon als heel droog werk. Je hoeft niet altijd vol in je gevoel te gaan zitten. Dat was heel leerzaam. We spreken om de twee weken af, soms om de week zelfs. In sommige periodes vloggen we als dat nodig is.
KV: Hoe gaan jullie nu verder?
AM: Jan blijft mij begeleiden totdat mijn projectplan in september klaar is. Dat is heel fijn. Jan klikt heel goed met mij op persoonlijk vlak, maar hij kan ook tegelijkertijd zakelijk blijven. Ik heb me altijd enorm gesteund gevoeld door hem. Ik denk dat het sowieso aan te raden is om begeleiding te nemen als je voor het eerst een beurs ontvangt.
KV: Heb je nog een tip voor aspirant about:blank’ers?
AM: Toen ik net was afgestudeerd gleed ik in het bekende zwarte gat, dat was in 2016. Ik wist totaal niet wat ik wilde. Dat maakte me erg labiel, angstig en uiteindelijk depressief. Ik belande in de dagbehandeling van Psyq omdat ik alle structuur kwijt was. Dat was een zwaar jaar, ik kon niks meer. Mijn tip is, probeer je te berusten. Vecht niet te hard, je moet er doorheen. Probeer hulp te zoeken en in contact te blijven met anderen. Dan zie je dat je niet alleen bent, dat is belangrijk. Dat kan via trajecten als about:blank, maar zorg er hoe dan ook voor dat je buiten je studio in de wereld blijft staan en ervaringen opdoet. Stapje voor stapje. Het gaat erom dat je doet waar jij blij van wordt. Dit hoeft geen kunst te zijn. Zorg voor jezelf, dat als eerste. En soms moet je gewoon een schop onder je kont krijgen of het mes op de keel, gewoon iets aanpakken. Zodra je de kracht hebt, spring in het diepe, doe het maar gewoon.